Δεν βρίσκετε το «σημείο G»; Μην ανησυχείτε, ίσως δεν υπάρχει!
Γιατί ορισμένες γυναίκες κατά την ερωτική πράξη βιώνουν έντονους ή και απανωτούς οργασμούς, ενώ κάποιες άλλες παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους ή των ακούραστων ερωτικών τους συντρόφων δεν βιώνουν κανέναν;
Η απάντηση μέχρι πρόσφατα ήταν ότι στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι ατυχείς γυναίκες που δεν έχουν ανακαλύψει ακόμη το «σημείο G»! Εξ ου και η πολύχρονη αλλά συχνά μάταιη αναζήτηση αυτού του «μαγικού κέντρου» του γυναικείου οργασμού τόσο από ειδικούς σεξολόγους όσο και από ερωτικά ανικανοποίητα ζευγάρια. Δεν έκλεισε μάλιστα ούτε χρόνος από τότε που Ιταλοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν επιτέλους να το εντοπίσουν με τη βοήθεια υπερήχων. Σήμερα όμως μια νέα έρευνα Βρετανών επιστημόνων, που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες μέρες στην επιθεώρηση «Journal of Sexual Medicine», έρχεται να διαψεύσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο κάθε αυταπάτη σχετικά με το υποτιθέμενο «κλειδί» του γυναικείου οργασμού. Το περιβόητο «σημείο G» δεν είναι απλώς αποκύημα της ανεκπλήρωτης ανθρώπινης επιθυμίας αλλά κυριολεκτικά ένας επιστημονικοφανής μύθος που καλλιεργήθηκε σκόπιμα από τα γυναικεία περιοδικά και ορισμένους σεξοθεραπευτές, όπως υποστηρίζουν στο σχετικό δημοσίευμά τους ο Tim Spector, καθηγητής Γενετικής Επιδημιολογίας, και οι συνεργάτες του στο King's College.
Ολα ξεκίνησαν το 1950, όταν ένας Γερμανός γυναικολόγος, ονόματι Ernst Gra-fenberg, έκανε για πρώτη φορά λόγο για μια περιοχή στο εσωτερικό του κόλπου, ο ερεθισμός της οποίας επιφέρει αυτομάτως τον γυναικείο οργασμό. Σύμφωνα με τον Γκράφενμπεργκ, το «κλειδί» της γυναικείας ηδονής είναι ένα σημείο στο πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου, που εντοπίζεται στο πίσω μέρος του οστού της ηβικής σύμφυσης και λίγο πριν από τον τράχηλο της μήτρας. Ομως η εικασία του Γκράφενμπεργκ, η οποία σήμερα είναι γνωστή ως «σημείο G» προς τιμήν του εμπνευστή της, έγινε ευρύτερα γνωστή πολύ αργότερα, τη δεκαετία του '80, όταν ομάδα Αμερικανών γυναικολόγων δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «The G Spot and Other Recent Discoveries About Human Sexuality». Το βιβλίο γνώρισε τεράστια εκδοτική επιτυχία και καθιέρωσε τον όρο «σημείο G», καθιστώντας το ένα είδος «Ιερού Γκράαλ» της σεξολογίας με ένθερμους υποστηρικτές αλλά και σφοδρούς επικριτές, τόσο στις τάξεις των επιστημόνων -γυναικολόγων, ψυχολόγων, σεξολόγων, σεξοθεραπευτών- όσο και στους κύκλους των φεμινιστριών.
Οι μεν υποστηρικτές της ύπαρξης ενός «σημείου G» διατείνονται ότι η θεωρία αυτή συνέβαλε στη γυναικεία χειραφέτηση, καταρρίπτοντας ισχυρότατα ταμπού για τη γυναικεία σεξουαλικότητα και άνοιγοντας το δρόμο για να διερευνηθούν άγνωστες μέχρι τότε πτυχές του γυναικείου ερωτισμού. Αντίθετα οι επικριτές της θεωρούν ότι όχι μόνο αποτελεί μια απλοϊκή προσπάθεια ερμηνείας της πολύπλοκης γυναικείας σεξουαλικότητας με ανδρικούς όρους, αλλά και ότι δημιουργεί στις γυναίκες περισσότερα προβλήματα από όσα υποτίθεται ότι επιλύει: η αδυναμία πολλών γυναικών να εντοπίσουν στο σώμα τους ένα σημείο που να ταιριάζει με την περιγραφή του «σημείου G» ερμηνεύεται είτε από τις ίδιες είτε από τους ερωτικούς τους συντρόφους ως μειονέκτημα.
Το βέβαιο είναι ότι από τότε που πρωτοδιατυπώθηκε μέχρι σήμερα αποτελεί μια ανεπιβεβαίωτη και έντονα διαφιλονικούμενη θεωρία. Και μολονότι από καιρό έχει αμφισβητηθεί τόσο η ύπαρξη όσο και η πρακτική χρησιμότητα του «σημείου G» στην ερωτική ζωή ενός ζευγαριού, κάποιοι ειδικοί εξακολουθούν να αναζητούν εναγωνίως εμπειρικές ενδείξεις που να επιβεβαιώνουν ή να διαψεύδουν την ύπαρξή του.
Οι Βρετανοί επιστήμονες είναι πάντως κατηγορηματικοί: «Μερικές γυναίκες ισχυρίζονται όχι μόνο ότι διαθέτουν "σημείο G", αλλά και ότι η αυξημένη ή η μειωμένη λειτουργία του εξαρτάται από παράγοντες όπως η διατροφή ή η άσκηση. Στην πραγματικότητα είναι πρακτικώς αδύνατο να βρεθούν απτά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το ερωτογενές αυτό σημείο όντως υπάρχει», εξηγεί ο Τιμ Σπέκτορ, ο οποίος συνυπογράφει τη σχετική έρευνα. Η κατηγορηματικότητα με την οποία διατυπώνουν τα συμπεράσματά τους οι Βρετανοί ειδικοί στηρίζεται στο γεγονός ότι η έρευνά τους είναι η συστηματικότερη και εκτενέστερη που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα πάνω σε αυτό το αντικείμενο. Σε αντίθεση με την περσινή ιταλική έρευνα, που βασίστηκε σε ένα πολύ μικρό δείγμα (είκοσι γυναίκες), στη βρετανική έρευνα συμμετείχαν 1.800 Βρετανίδες, ηλικίας από 23 έως 83 ετών, που ήταν όλες δίδυμες αδελφές. Οι ερευνητές επέλεξαν σκοπίμως να εστιάσουν την έρευνά τους σε ζεύγη διδύμων, ομοζυγωτικά και ετεροζυγωτικά, επειδή έχουν τα ίδια γενετικά χαρακτηριστικά, σε ποσοστό 100% και 50% αντίστοιχα. Ετσι, υπέθεσαν εύλογα ότι αν μία γυναίκα ισχυρίζεται ότι έχει το «σημείο G», τότε και η ομοζυγωτική δίδυμη αδελφή της θα πρέπει να πει το ίδιο σε ποσοστό 100%, ενώ αν είναι ετεροζυγωτική το ποσοστό αυτό θα πρέπει να πέσει στο 50%. Στην πραγματικότητα όμως, μολονότι το 56% των γυναικών απάντησαν ότι διαθέτουν «σημείο G», δεν συνέβη το ίδιο και με τις δίδυμες αδελφές τους! Επιπλέον, η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών που απάντησαν θετικά ήταν νεαρής ηλικίας, άρα και περισσότερο δραστήριες σεξουαλικά. Κατά τους Βρετανούς ερευνητές όλα αυτά αποτελούν επαρκείς ενδείξεις ότι η ύπαρξη του «σημείου G» είναι απλώς προϊόν υποκειμενικής αντίληψης ή επιθυμίας χωρίς κανένα οργανικό υπόβαθρο.
Βέβαια, όπως πολύ συχνά συμβαίνει στην επιστήμη, δεν συμφωνούν όλοι ούτε με τη μεθοδολογία ούτε με τα συμπεράσματα της συγκεκριμένης έρευνας. Κατά την Beverly Whipple, τη διάσημη Αμερικανίδα σεξολόγο η οποία έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό τη θεωρία περί «σημείου G» στις αρχές του '80, η βρετανική έρευνα είναι ελλιπής αφ' ενός επειδή δεν έχει συμπεριλάβει στο δείγμα της τις ομοφυλόφιλες και τις αμφιφυλόφιλες γυναίκες, και αφ' ετέρου επειδή έχει παραβλέψει να αξιολογήσει τις ποικίλες ερωτικές πρακτικές που χρησιμοποιούν διαφορετικοί ερωτικοί παρτενέρ.
Και ενώ η διαμάχη για το «σημείο G» μαίνεται, ένας Αμερικανός πλαστικός χειρουργός προχώρησε στη δημιουργία του πρώτου τεχνητού «σημείου G», το οποίο όμως, από ό,τι φαίνεται, είναι τόσο ευαίσθητο, ώστε μπορεί να φέρνει σε οργασμό μια γυναίκα ακόμη και ενώ οδηγεί το αυτοκίνητό της, αρκεί να πέσει σε... λακκούβα! *
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου